خبرها

«با رعایت‌ نکردن احتیاط در رانندگی‌، یک جنگل را به آتش کشید؛ همین مسأله باعث شد که در دادگاه مقصر شناخته شود؛ مقصری که باید زندانی می‌شد اما قاضی دادگستری گلستان بار دیگر با حکمی جایگزین، زندگی این مرد جوان و خانواده‌اش را نجات داد. مردی که باعث شد یکی از جنگل‌های سرسبز استان گلستان در گالیکش در آتش بسوزد حالا به جای زندان در کنار خانواده‌اش است و پسر چهارساله‌اش همچنان پدرش را در کنار خودش می‌بیند؛ پدری که ممکن بود مدتی طولانی را در زندان سپری کند.

ان یک تصادف پیچیده قرار گفتند. آمدی بالاتری برخوردارند.بر این اساس متوسط درآمد ش وی اضافه کرد: سهراب مرادی با توجه به آمادگی خوب و عملکرد قابل قبولی که در مسابقات دارد قطعا یکی از شانس‌های کسب مدال طلا خواهد بود، در سهمیه دوم‌مان نیز وزنه‌برداران خوب و بااستعدادی داریم، مانند سعید علی حسینی، علی داو

سال گذشته این حادثه رخ داد. به‌ دنبال آتش‌سوزی در یکی از جنگل‌های استان گلستان، دستگاه قضائی وارد ماجرا شد و در نهایت هم مردی که در تصادف رانندگی خودرواش آتش گرفته بود، مقصر شناخته شد. پرونده این مرد پس از دستگیری در دادگاه گالیکش بررسی شد. محمدرضا عموزاد خلیلی، قاضی شعبه ١٠١ گالیکش پس از بررسی این پرونده و شنیدن صحبت‌های متهم در حکمی جایگزین این مرد را از رفتن به زندان نجات داد. او وقتی صحبت‌های متهم را شنید و متوجه شد که او از کارش پشیمان است، تصمیم گرفت به او تخفیف بدهد. قاضی دادگاه گالیکش بار دیگر اجازه نداد که متهمی به زندان برود.

یرییس می گفت: متوسط روابط اخذ به شه به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، بهداد سلیمی، قهرمان وزنه‌برداری المپیک لندن، درباره وضعیت این رشته برای حضور در المپیک 2020 توکیو به خبرنگار برنا گفت: با توجه به سهمیه‌هایی که از تیم ملی کم شده و از شش سهمیه به دو سهمیه رسیده کار دشواری برای کسب این سهمیه‌ها خو

او در این‌ باره به خبرنگار «شهروند» گفت: «وقتی با این جوان صحبت کردم و متوجه شدم که زن و بچه دارد و هیچ سابقه‌ای هم ندارد، گفتم اگر زندانی شود، مشکلات مالی خانواده‌اش هم بیشتر می‌شود. وقتی هم آزاد شود، معلوم نیست دیگر بتواند برای خودش شغلی دست‌وپا کند. وقتی تمام جوانب را سنجیدم و از پشیمانی او اطمینان پیدا کردم، به جای زندان از مجازات جایگزین استفاده کردم. او هم به این حکم اعتراضی نکرد و خیلی هم خوشحال شد از این‌ که در کنار خانواده‌اش می‌ماند. در حال حاضر هم این حکم هنوز به اجرا درنیامده و منتظر اجرای حکم هستیم.»

متهم این پرونده هم که مردی ٣٠ساله است در این‌باره به «شهروند» چنین گفت: «پارسال تقریبا همین روزها بود که به همراه خواهرم، شوهر خواهرم و خواهرزاده‌ام از خانه‌مان در گالیکش به سمت بجنورد راه افتادیم. می‌خواستیم به آن‌جا برویم که گوجه بیاوریم. قرار بود رب درست کنیم، برای همین به بجنورد رفتیم تا بتوانیم مقدار زیادی گوجه‌ خریداری کنیم. در راه، کنار جنگل گلستان در گالیکش، ناگهان به دلیلی که فکر می‌کنم ترکیدگی لاستیک خودروام بود، خودرو منحرف شد. نتوانستم آن را کنترل کنم. سرعتم هم بالا بود، برای همین با یک کامیون که از روبه‌رو می‌آمد برخورد کردم. بعد هم خودرو واژگون شد و من بیهوش شدم. تمام سرنشینان خودروی من که ٤٠٥ بود، مجروح شدیم. در بیمارستان بود که به هوش آمدم و متوجه شدم که با آتش‌سوزی خودروی من جنگل هم سوخته است. آن زمان به‌ دلیل بی‌احتیاطی در رانندگی مجرم شناخته شدم. پرونده‌ام را قاضی عموزاد بررسی کرد و بعد از این‌ که صحبت‌هایم را شنید، گفت که حکمم زندان است. من کارگر ساختمانی هستم. هر بار که کار باشد به من می‌گویند و سر کار می‌روم. از همین راه خرج خودم و زن و بچه‌ام را تأمین می‌کنم. یک پسر چهارساله دارم که بشدت به من وابسته است. وقتی این حرف‌ها را به قاضی زدم و او هم دید که از کارم پشیمانم و سابقه‌ای هم ندارم، گفت که می‌تواند حکمم را جایگزین کند. یعنی به جای زندان باید یکی از گزینه‌هایی را که قاضی می‌گفت، انتخاب می‌کردم. یکی از آن گزینه‌ها خاموش‌کردن آتش جنگل و دیگری هم خرید کتاب برای کتابخانه بود. از آنجایی که من مرد روستا هستم و قبلا هم یکی دو بار در خاموش کردن آتش جنگل با مردم و آتش‌نشانی همکاری کرده بودم، مجازات خاموش کردن آتش جنگل را انتخاب کردم. چون این کار را بلد بودم و برایم راحت‌تر بود. قاضی هم قبول کرد و من محکوم به خاموش کردن آتش جنگل شدم. فکر می‌کنم آتش حدود ‌هزار متر جنگل را باید خاموش کنم. هنوز حکم اجرا نشده و به من گفته‌اند که هر وقت زمان اجرایش فرا رسید، خبرم می‌کنند. در واقع هر وقت جنگلی آتش بگیرد، من باید در محل حاضر شوم و آتش جنگل را خاموش کنم. از این‌ که چطور میزان حکمم محاسبه می‌شود، اطلاعی ندارم. من از این حکم راضی‌ام. حالا پسرم در کنارم است. وقتی فهمیدم که به خاطر یک تصادف باید به زندان بروم خیلی ناراحت بودم. همسرم هم خیلی بی‌قراری می‌کرد. معلوم نبود چه بر سر خانواده‌ام می‌آمد اگر زندانی می‌شدم. حالا در کنارشان هستم و مجازاتم را هم می‌پذیرم و اجرا می‌کنم. چون می‌توانست اوضاعم از این بدتر شود.»

منبع: شهروند